2015 ... een terugblik...

Beste, 

Eerst en vooral een gelukkig en gezond nieuwjaar 2016!

we staan in een wereld vol veranderingen, vol gebeurtenissen die we soms echt niet kunnen vatten... een wereld vol verschuivingen zowel in de natuur als wat de wereldbevolking betreft...
Mensen vluchten voor geweld, terreur en voor honger... mensen zoeken naar een beter leven in een geheel ander, vreemd land... op zoek naar hoop voor een beter leven voor hun kinderen .... op zoek naar een betere toekomst... op zoek naar...? Vinden ze hier wat ze zoeken?...
Mensen zijn angstig om de dreiging die in de lucht hangt... wie kan men nog vertrouwen in deze tijden?... En wie steekt er nog een hand uit?...
Maar ook de natuur is op zoek... te warm... te koud... te nat... te droog... de seizoenen zijn in de war... hittegolven, overstromingen, orkanen,... niets is nog "gewoon"... zoals het was... zoals het zou moeten zijn!...
Ik denk dat we met zijn allen zullen moeten aanpassen... aanpassen aan deze nieuwe tijden... aanpassen en nieuwe eigenschappen eigen maken zodat we kunnen leven in deze razendsnel veranderende wereld... net zoals onze voorouders zich moesten aanpassen aan de veranderingen in hun tijd.

Een jaar is voorbij... even een terugblik in mijn bestaan... (wat nietig klein is in het grotere bestaan)

We zijn ondertussen ruim 3 jaar verder na de vaststelling van borstkanker... even tijd voor een terugblik... op het voorbije jaar... de voorbije 3 jaar... en het effect van 'kanker' op mijn leven...

Januari - Februari 2015

De eerste  maanden van het jaar waren vooral gericht op het verder herstel van mijn borstoperatie... ik had het echt wel onderschat ... het herstel duurde veel langer dan ik had verwacht, ... 

Voor de zoveelste keer in die 3 jaar kon ik mijn conditie en kracht weer opbouwen en starten vanaf 0... Maar het ging... en elke keer zag en voelde ik dat het wat beter was... ook de wonden waren goed aan het herstellen... en zagen er "mooi" uit... ik kon elke dag wat langer fietsen op mijn hometrainer... Ik kreeg minder harde buiken.... kon weer de dagelijkse taken aan... het ging weer de goede kant uit... en hopelijk nu voorgoed!

Maart 2015

Vanaf maart kon ik terug starten met functioneel bewegen bij Wim... in mijn welbekende groepje van de maandagmorgen... het deed heel veel deugd om er weer bij te horen... ik kreeg daar dan ook oefeningen aangepast aan mijn kunnen van dat moment... dat was weer een grote stap vooruit... ik genoot van elke les en van elke stap vooruit in mijn kunnen ... samen met de hele groep!... echt een toffe bende!

6 maart: vandaag mag ik terug naar de plastische chirurg voor mijn tepelreconstructie... het rondje "vel van uit mijn buik" wordt vandaag een nieuwe tepel! ... een kleine ingreep onder plaatselijke verdoving... ik ben toch wel een klein beetje nerveus...

Ik word meegenomen in een kleine kamer niet ver van de wachtzaal... Een bank-tafel... kastjes vol met steriele doekjes, potjes... lampen... "je mag je bovenlichaam vrijmaken en op de bank komen liggen"... de dokter komt zo... alles rond en op mijn borst wordt steriel gemaakt... De dokter komt binnen... "Dag Mevrouw!" ... "hoe gaat het ermee?"... "Je borst ziet er goed uit hè!"... "Hé..... wat heb je daar naast je oog?"... hij trekt de lamp dichterbij om het goed te kunnen bekijken... Mevrouw ... dat moet nu daaruit hoor!... mag ik het er nu uitsnijden?"... dan stuur ik het nog door naar het labo!... euh... ja zeker? Wat is er daar wel?... Dat kan ik nu nog niet met zekerheid zeggen wat het juist is ... maar ik denk dat het beter is dat het weg is!.... 'tja... euh snij dan maar weg!... De rechterkant van mijn gezicht en mijn neus worden ontsmet ...er wordt een groen doek over mijn gezicht geplaatst... met een gat juist op de plaats van... "wat weg moet"...

Met een kleine spuit verdoofd hij het plekje juist naast mijn rechter oog... hij controleert regelmatig de gevoeligheid en dan begint hij te snijden met uiterste precisie... ik voel geen pijn... maar ik voel wel hoe hij laagje per laagje dieper gaat in mijn huid... alsof het met een mini lepeltje wordt uitgelepeld... dan voel ik hoe hij het dichtnaait... nee niet de pijn ... wel het gevoel... "Zo Mevrouw... dat is al klaar en het kan door naar het labo!" "Nu je tepels"... Een nieuw groen doek wordt eerst over mijn linker borst gelegd... alles wordt opnieuw steriel gemaakt en dan een klein prikje... nee ik voel geen pijn meer... ik voel hoe hij vlug en gecontroleerd enkele insnijden maakt in mijn borst en daarna alles op de juiste plaats weer aan elkaar maakt.... en hop de tweede borst... voor ik het weet is alles voorbij! ... "Ziezo Mevrouw"... de verpleegster zal je wonden nog bedekken met een steriel gaasje en een klever en legt je verder nog uit hoe je het best kunt verzorgen. ... euh ... dokter... wanneer weet je meer van het labo over dat stukje aan mijn oog?... volgende week... dan zie ik je ook graag terug op controle... ok?... ok!

vrijdag 13 maart: Vandaag terug op controle bij de plastische chirurg ... en de uitslag van het labo! .... Ik wordt weer meegenomen naar het kleine kamertje niet ver van de wachtzaal... een vriendelijke verpleegster stelt me op mijn gemak en laat me uitkleden en op de tafel liggen... de dokter komt zo!.... ik zucht... wellicht duidelijk hoorbaar... ben je een beetje nerveus?... ja eigenlijk wel... hoeft echt niet hoor, het ergste is al voorbij... 't is "gewoon" een controle.... zegt ze heel vriendelijke terwijl ze de pleisters van mijn wonden neemt.... "gewoon" een controle... denk ik... maar toch wordt ik er niet rustig van... Daar is de dokter.... "Dag Mevrouw... ha... dat ziet er goed uit hé... nog enkele draadjes die eruit mogen en dan verder blijven verzorgen... de verpleegster zal je wel tonen hoe!"... Euh... dokter... hoe is het met de labotest van het stukje aan mijn oog?... "Ja... 't is heel  goed dat dat weg is want het slechte nieuws is dat het .........was, zoals ik verwacht had!(naam kon ik niet onthouden het ging allemaal zo snel en klonk als latijn = een soort huidkanker), het goede nieuws is dat alles weggesneden is, daarom heb ik zo diep gesneden en waren de randen kankervrij... maar je zal wel een afspraak moeten maken met je huidarts om het verder onder controle te houden!... Verder zal de verpleegster je ook nog de nodige uitleg geven over de mogelijkheid om een tepelhof tattoo te plaatsen als de tepel volledig hersteld is. Nog vragen mevrouw?"... Euh... ik denk het niet!... Ok... nog het beste mevrouw!... Dank u wel Dokter!.... De dokter is weer vertrokken.... ik zucht... om alles te kunnen vatten wat er zojuist allemaal gezegd is ... huidkanker?...onder controle houden?... zijn we weer opnieuw vertrokken? ... de verpleegster stelt me op mijn gemak en zegt nog eens dat het allemaal weggesneden is en het dus zo vlug niet terug zal komen, maar dat ik het inderdaad best onder controle hou bij een huidarts.

Met een dubbel gevoel ga ik weer naar huis... Echt een vrijdag de 13de.... 

Ik maak een afspraak bij de huidarts... 1 juli is de eerste vrije consultatie ... kan het echt niet vroeger... sorry Mevrouw... dat lukt echt niet!... ok dan 1 juli...

En terwijl ik bezig ben ook een afspraak voor de Tattoo... 18 mei...

Dus we zullen doorgaan tot het bittere einde.... vooral doorgaan!

April - Mei - Juni 2015

Het begint weer mooier weer te worden ... weer tijd om buiten te gaan wandelen... ik probeer zoveel mogelijk af te spreken met vriendinnen om samen een wandeling te maken tijdens de week... Met Hannelore... Met Annie.... Met Ann... ik geniet van het samen wandelen-bewegen en tussendoor het bijpraten... ik voel dat bewegen me goed doet... en op maandagvoormiddag mijn vaste afspraak bij "ons" groepje functioneel bewegen... dat is afzien en genieten terzelfder tijd!....

En in het weekend staat er steevast ook een wandeling op de agenda samen met Jean-Pierre en Ewoud... we hebben al vele mooie streken ontdekt...

18 mei 2015: Tattoo Tepelhof...
Nooit zou ik een tattoo willen zetten... nooit een tekening die blijvend is op mijn lichaam... dat was wat ik altijd zei...maar nu is het een ander verhaal, het maakt deel uit van mijn reconstructie... een deeltje van mijn nieuwe zijn... 
Dus nu weet ik ook weer dat je nooit... nooit kan zeggen... zolang je de juiste omstandigheden niet kent.
.... en de tattoo zelf?... dat viel echt wel mee en het resultaat "mag gezien worden"... (al wil ik dat hier niet zo letterlijk bedoelen! ;-)

11 Juni 2015: Controle bij Dr Hellemans en Dr Stragier.

Vandaag opnieuw op controle ... het wordt een spannende dag want vandaag wordt er beslist of ik parttime mag beginnen werken in september of niet...

7.45u sta ik al in het H Hartziekenhuis... klaar voor de echo van mijn "nieuwe" borsten... ik ben wel benieuwd hoe dat er vanbinnen uit zal zien... zal dat heel anders zijn?...

Ik mag me klaar maken voor de echo... de dokter komt zo... dat wachten bij de dokters kom je na al die jaren ook wel gewoon... en ik weet ondertussen ook dat ik best een afspraak maak op de eerste plaats in de voormiddag, dan is de kans kleiner dat er vertragingen zijn ;-)

De vrouwelijke dokter komt en kijkt naar mijn borst...."amaai, dat is wel knap gedaan he!"...ik lach even en zeg " ja dat vind ik ook wel"...alsof we het onder vriendinnen over een nieuwe trui hadden....  we gaan eens even kijken... ik draai me zo dat ik zo goed mogelijk kan mee volgen op het scherm... Ze bekijkt elk deeltje van mijn borst en oksel heel zorgvuldig en ondertussen zegt ze " Ik heb net even je dossier bekeken en moet zeggen dat het een beetje raar deed omdat we van hetzelfde jaar zijn"... je hebt al het een en ander meegemaakt he de laatste jaren!... alle ik bedoel je staat daar niet altijd zo bij stil ... Na nog een "gezellige" babbel zegt ze "ik zie niets verontrusten op de echo... dat is al een goed begin van de dag he! ... allé stel het nog wel he en we duimen dat alles goed mag blijven!

op naar de volgende wachtzaal... bij dokter Hellemans.... (gelukkig heb ik mijn boek mee!)

Goeie morgen mevrouw Tanghe... we gaan even kijken... ik heb net de echo doorgekregen en dat ziet er goed uit he... de bloeduitslag ziet er ook goed uit, alleen de witte bloedlichaampjes zijn nog wat aan de lage kant... dus de immuniteit is nog niet volledig in orde... maar anders is dat goed he. Kan je je nog eens uitkleden dan bekijk ik nog even de baarmoeder en je borst... 

Prima... ziet er goed uit! Nog ergens last van? Niet teveel last van de vapeurs?... valt mee, Meestal 's nachts en soms overdag... maar daar valt mee te leven hoor!

Alleen de vermoeidheid gaat niet echt over... ik ben 's avond vroeg moe! ... tja dat gaat nog een hele tijd duren denk ik voor dat weggaat, als het al weggaat!

En mag ik terug beginnen werken?...Wat mij betreft wel maar je moet nog eerst naar dokter Stragier zeker?... ja nu hierachter.... wel zij zal dan  kijken hoe het verder moet...ok?... ok!

hup... naar de volgende wachtzaal!... bij dokter Stragier...

Mevrouw Tanghe.... Goeie middag! ... hoe gaat het ermee?... Goed! Dank u! ... Hoe voelt u zich?... Geen problemen?...Niet te moe?.... dus je hebt al een tepel reconstructie ondergaan en er is een stukje huid weggenomen aan je oog met ...... (weer die naam) en heb je al een afspraak bij de huidarts?... Ja... goed onder controle houden he! 

We zullen eens je medicatie overlopen he... misschien moeten we eens starten met andere medicatie voor 5 jaar en daarna dan zien wat we doen.... en welke medicatie is dat ipv Nolvadex? en welke bijwerkingen heeft die?...spierpijn...mogelijks botpijnen... na het horen van de bijwerkingen beslissen we samen om nog 9 jaar door te gaan met nolvadex, met deze nevenwerkingen kan ik leven!... zie je me al in klas staan met constante pijnen?

Mag ik nog even je borst bekijken?.... tuurlijk... na 3 maal controle zouden ze het wel gemerkt hebben zeker als er iets niet in orde zou zijn?

dat ziet er goed uit!

en mag ik weer gaan werken in september!

Ja we hebben het bekeken en in principe mag je opnieuw beginnen, maar niet meer dan een parttime nemen hé... dat zal zeker al zwaar genoeg zijn om te beginnen. onderschat die vermoeidheid niet he!... nee ik zal het niet onderschatten... ik ben al blij dat het niet opnieuw verschoven wordt zoals elke keer hiervoor!... ik ben superblij dat ik opnieuw mag beginnen werken!.... Alle veel succes en tot binnen 6 maanden dan!

Ik mag terug werken! IK MAG TERUG WERKEN!...... :D

Eindelijk eens goed nieuws!

17 juni 2015: 

Ik heb werk als kleuterleidster in Sint-Eloois-Winkel vanaf 1 september 2015!... parttime ambulante uren in 2de en 3de kleuter.... YES! wat kijk ik daar naar uit!

Juli 2015: 

tijd om mijn klasje in te richten en een nieuwe start te nemen als ...kleuterleidster!

Samen met mijn man Jean-Pierre maken we er een heel gezellig "uilenklasje" van! Eerst alles schetsen zoals ik het wil... dan maken... een boom... afscheidingen voor de verschillende hoeken...  en dan schilderen ....nu al mijn materiaal nog een plaatsje geven... en genieten van het resultaat ....ik ben heel tevreden en kijk al uit naar 1 september wanneer de klas gevuld zal zijn met kleuters... en ik ze met enige trots wegwijs kan maken in de nieuwe klas... Een nieuwe klas ... een nieuw begin... :-)

Augustus 2015: Een trip naar Parijs!...

september 2015:Terug naar school!... ik ben er klaar voor!

Hier heb ik heel lang naar uitgekeken... en eindelijk is het nu zover... ik mag terug naar school... naar mijn klas... naar de kleuters... ik ben er klaar voor!
Elke dinsdag en donderdag sta ik terug in de klas, ik ben ambulante juf voor het 2de en 3de kleuter... wat is het heerlijk om weer bij de kleuters te zijn en te genieten van hun eerlijk en ongeremde commentaar.

Hoewel het best wel vermoeiend is om terug voor de klas te staan, haal ik er ook ongelooflijk veel voldoening uit om te vertellen, dansen, spelen, zingen... met de kleuters... 
De blik van een kind dat geboeid is door je verhaal... 
de lach van een kind die geniet van het dansen...
De fonkel in de ogen van een kind dat net iets nieuws ontdekt heeft...
De zang van een kind die je met verstomming slaat...
Het samen genieten van de kleine dingen des leven...
Samen op ontdekking gaan ...
Dat geeft me de kracht om door te gaan... en dat met vallen en opstaan... 

oktober 2015: Lady's only trip naar Barcelona!

Met een toffe groep vrouwen trokken we voor 3 dagen naar Barcelona...

Het werd een reis om niet meer te vergeten ... mooi weer, toffe stad, goed eten...en een super gezelschap... wat wil een mens nog meer?

 november 2015:

De aanslagen in Parijs doen een schokgolf door Europa trekken... terreur is dichterbij dan gedacht...zoveel zinloos geweld op willekeurig gekozen doelwitten en onschuldige mensen...zoveel doden enkel omdat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren...wat bezield deze mensen om zo drastisch te handelen?... daar zijn eigenlijk geen woorden voor!

december 2015:

4 dec 2015: controle bij dr Stragier oncoloog
Het blijft toch spannend om steeds opnieuw op controle te gaan en na te gaan of ik nog steeds de strijd tegen die kankercellen win... is alles nog stabiel...wordt er niets verdachts gevonden?

Goed nieuws! ... alles is nog onder controle!... we kunnen weer verder voor enkele maanden.... 
en anders geen klachten?... en valt het werken mee.... niet te vermoeid?
Ah... iedereen heeft wel wat klachten... we worden er ook niet jonger op... ik ben al blij dat het niets leven bedreigend is... met vermoeidheid, stramme gewrichten, ... kan men leven... zelfs goed leven...

Maar één ding heb ik uit mijn kankerverhaal goed geleerd...

 LEEF! ... en doe het NU!... wacht niet tot later... want misschien is er geen later meer!

neem alles mee wat op je weg komt en geniet ervan met volle teugen... want morgen kan de kans weg zijn en komt hij misschien nooit meer terug!

kerst 2015: Dubai

 31 december 2015: Mijn beste wensen voor een gezond, fijn, vrede- en vreugdevol nieuwjaar 2016!

Terwijl ik hier de laatste tekstjes toevoeg is het al nieuwjaar in andere delen van de wereld, Australië, dubai,... overal schieten ze het mooiste vuurwerk af om het nieuwe jaar in te luiden...
Maar over een paar uur is het aan ons... helaas zonder vuurwerk in onze hoofdstad Brussel... vanwege het terreuralarm... 
Hoe slecht moet een mens zich voelen om zelfs het plezier van een ander niet te kunnen verdragen?...
Hoe negatief kan een mens zich voelen om anderen mee de dood in te trekken?...
Waar zitten de positieve krachten van deze mensen dan verborgen? ...
Waar is hun instinkt om te overleven dan gebleven?... 
Laat ons hopen dat hun laatste vlammetje levensvreugde weer een kans krijgt in deze wereld!...

Ik wens voor iedereen een goede gezondheid, een veilige plek om te wonen, verdraagzaamheid en wat goede wil van iedereen!... 
laten we allen wat water bij de wijn doen, 
dan zijn onze wijnglazen allemaal half vol ipv half leeg!

Een positief einde jaar!

Groetjes

Mieke Tanghe

mieke.tanghe69@gmail.com

Bedankt voor de vele reacties die ik weer kon ontvangen na mijn laatste blog bericht (al een jaar geleden!)... Dus laat na het lezen van deze brief gerust een reactie na.... dat kan onderaan dit bericht door op "opmerkingen:" te klikken en je reactie in te typen... of stuur me een mailtje!